தெனாவெட்டு திரை விமர்சனம்!

ம்ம்ம்... சரி ரொம்ப நாளாச்சேன்னு ஒரு படத்தை இறக்கி பார்க்கலாம்னு, மெனக்கெட்டு ஒக்காந்து இந்த தெனாவெட்டு படத்தை இறக்கி இப்போதான் பார்த்தேன்...

இதுவரை வெளிவந்த, ஜீவா நடித்த படங்களில், அவர் வெகு திறமையுடன் நடிப்பை வெளிப்படுத்தி இருப்பார். அதை நாமெல்லாம் பார்த்து மகிழ்ந்தோம், ராம் உட்பட.

படம் நன்றாக ஆரம்பித்தது!

என்னதான் ஊரில் வேலை வெட்டி இருந்தாலும், அதற்கேற்ற ஊதியம் கிடைப்பதில்லை என்பது ஊர் அறிந்த உண்மை.

அதேபோல்தான், இந்தக் கதையிலும், ஒரு கொல்லன் பட்டறை வைத்திருக்கும் இளைஞனை அவன் தாய் சென்னைக்கு வேலைக்கு அனுப்புகிறார்.

அங்கும் அதே வேலை கிடைக்கின்றது. ஆனால் நல்ல ஊதியம். இன்றைய இளைஞர்கள் மத்தியிலே உள்ள ஒரு நிலைமையானது, எந்த வேலை கொடுத்தாலும், நல்ல ஊதியம் கிடைத்தால் அதை செய்வார்கள். அதனால் ஏற்படுகின்ற பின்விளைவுகள், நன்மை, தீமைகளைப் பற்றி ஆராய மாட்டார்கள்.

படத்தின் கதாநாயகனும் அப்படிப்பட்ட ஒரு வேலையைச் செய்து வருகிறார்.

அச்சமயத்தில் கோயிலுக்கு செல்லும் ஹீரோ கதாநாயகியைக் காண்கிறார்.

தமிழ் திரைப்படத்தின் உயிரெழுத்தான 'காதல்' அங்கே உருப்பெருகின்றது.

இதற்கிடையில், 1980 களில் வந்த வில்லனின் மகனின் கற்பழிப்பு நிகழ்வுகளைப் போல், இத்திரைப்படத்திலும் வில்லனின் மகன் பல கற்பழிப்பு நிகழ்வுகளில் ஈடுபடுகின்றார். (நாசாமாப்போச்சு!)

தமிழ் திரைப்படத்தின் மற்றுமொரு எழுத்தான 'காவல்துறை' யும் அங்கே இடம்பெறுகின்றது. குற்றவாளியைப் பிடிக்கத் துடிக்கும் காவல்துறை துணை ஆணையர் மந்திரியிடம் அனுமதி கோரும்போது, நன்றாக நடித்துள்ளார். (டாக்டர் ராஜசேகர் போல!)

கதாநாயகிக்கு தாய் இல்லை என்ற சென்டிமென்ட்டும் இத்திரைப் படத்தில் இருக்கின்றது.

தான் செய்கின்ற வேலையால் ஏற்பட்ட பாதிப்பால், கதாநாயகனும் பாதிக்கப்படுகின்றார். தான் தவறான வழியில் செல்வோருக்கு உடந்தையாக இருப்பதை உணர்கிறார்.

அதற்கிடையில், வில்லனின் மகனின் கண்ணில், ஹீரோயின் படுகின்றார். அப்புறமென்ன, அடுத்த கற்பழிப்பு சீன் என்று நினைப்பீர்கள்! அதுதான் இல்லை!

கதாநாயகன் குறுக்கிட்டு, வில்லனின் மகனை அடித்து மருத்துவமனைக்கு அனுப்புகிறார்.

அதை அந்த காவல்துறை அதிகாரி வேடிக்கை பார்ப்பதுபோல் ஒரு காட்சி! (எல்லாம் நாம சட்டக் கல்லூரி சமாச்சாரம்தான்! ;-))

அப்போது ஒரு வசனம், நல்லாவே இல்ல!

வில்லனின் மகன், மருத்துவமனையில் இறக்கின்றார். அதனால் கோபமுற்ற வில்லன், ஹீரோவைத் தேடிச்செல்கிறார்!

அடுத்தடுத்து நடக்கின்ற சில நிகழ்வுகள் திரைப்படத்திற்கு தேவையில்லாதது.

கடைசியாக நடக்கும் சண்டைக் காட்சிகளின் போது ஜீவா நன்றாக நடித்திருக்கின்றார்.

கடைசியாக வரும் அமைச்சர் (எந்த ஊர்லையும், அமைச்சர், பாதுகாப்பில்லாமல் தனியாக வரமாட்டாருங்கோ!) காவல்துறை அதிகாரியின் கையால் இறக்கின்றார். ஒத்துக்கலாம்!

படத்தின் நிறைகள்:

1. ஜீவாவின் நடிப்பு
2. இசை (பரவாயில்லை)

படத்தின் குறைகள்:

1. கதை
2. திரைக்கதை
3. வசனம்
4. இயக்கம்
5. இயக்குனர்
6. கதாபாத்திரங்கள்

இத்திரைப்படத்தின் தயாரிப்பாளர், சன் குழுமத்தின் தலைவரும், முன்னாள் மத்திய தகவல் தொழில்நுட்ப மற்றும் தொலைத்தொடர்பு அமைச்சர் திரு. தயாநிதி மாறனின் சகோதரருமான திரு. கலாநிதி மாறன் அவர்கள்! பில்டப்பு போதும்ல?!

இதுல, இந்தப்படம் வெற்றிநடை போடுவதாக சன் செய்திகள்ல பிரச்சாரம் வேற!

என்ன கொடுமை சார் இது?!

இயக்குனருக்கும், தயாரிப்பாளருக்கும் சேர்த்து ஒரே கேள்வி!

கே: என்ன தெனாவெட்டு இருந்தா இப்படி ஒரு படத்தை எடுத்து ஊர்ல இருக்குற எல்லாத்தையும் பார்க்க சொல்லுவீங்க?

தெனாவெட்டு - தயாரிப்பாளருக்கு வேஷ்ட்டு!

Read more...

சண்டைக் கல்லூரிகள் !

வணக்கம்,

இந்தப் பதிவு அரசியல், அரசாங்கம், அரசியல்வாதிகள், அரசு அதிகாரிகள் இவர்களையெல்லாம் தாண்டி எழுதப்பட்டது.

கலாம் மட்டுமல்ல, கண் இருக்கும் அனைவரும், பலவகையான கணவுகளுடன் விடியலை எதிர்பார்த்துக்கொண்டு உறங்காமல் இருக்கின்றார்கள்!

ஒரு குழந்தையைப் பெற்றெடுத்து, அவனது வளர்ச்சியை அணு அணுவாக ரசித்து, எவ்வளவோ கணவுகளை மனதிலே போட்டு புதைத்துக் கொண்டு, பக்கத்து வீட்டிலே அவனின் மதிப்பென்னை காட்டி பூரித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் பெற்றோர்கள்.

இவன் வளர்ந்து நல்ல வேலைக்குச் சென்று குடும்பத்தைக் காப்பாற்றுவான் என்றும், அல்லது அவனை, அவன் வாழ்வை நல்ல முறையில் அமைத்துக் கொள்வான் என்றும் பல்வேறு நினைப்புடன் இருக்கிறார்கள் பெற்றோர்கள்.

பள்ளிக் கல்வியை முடித்ததும், கலை, அறிவியல், பொறியியல், மருத்துவம் மற்றும் சட்டம் ஏதோ ஒன்றில் அனுமதி கிடைத்ததும் அவனை விட அவனது பெற்றோர் பெறும் மகிழ்ச்சிக்கு வானமே எல்லை!

அவனுக்கும் சரி, அவனது பெற்றோருக்கும் சரி, கல்லூரியில் சேர்ந்து நன்றாக படித்து, அறிவை வளர்த்துக் கொள்ளவேண்டும் என்ற ஆசையில்தான் கல்லூரியின் வாயிலில் காலடி எடுத்து வைக்கின்றான்.

ஆனால்,

கல்லூரியில் பயிலும் காலத்தில் என்ன நிகழ்கின்றது?

அறிவைப்புகட்டும் புத்தகம் எடுக்கும் கையில் ஒரு மாணவனுக்கு கத்தி எதற்கு?
ஒரு மாணவனுக்கு சாதி எதற்கு?
அவன் கையில் கம்பெதற்கு?

நானும் கல்லூரியில் படித்தவன்தான், அங்கேயும் பிரச்சினைகள் இருக்கத்தான் செய்தன. ஆனால் அவைகளுக்காக யாரும் கத்தியையும், கம்பையும் எடுக்கவில்லை.

அங்கு கண்ட உண்மை,

எந்த இடங்களிலும் சண்டை செய்பவர்கள் செய்துகொள்ளட்டும் என்று விட்டு விட்டால், யாரும் சண்டை போட மாட்டார்கள். மற்றவர்கள் தலையிடுவார்கள் என்று நாம் எப்போது நினைக்கின்றோமோ அப்போதே அந்த சிறிய சண்டை பெரிதாக வளர்கிறது.

எந்த ஒரு கல்லூரியில் பிரச்சினை நடந்தாலும் அந்தக் கல்லூரின் தலைவர் அல்லது முதல்வர் தலையிட்டு தீர்த்து வைப்பதே முறை.

எதற்கெடுத்தாலும் காவல்துறையினர் வந்து தீர்த்து வைப்பார்கள் என்ற நினைப்பால்தான் எந்தப் பிரச்சினைகளும் பெரிதாகிறது.

கடந்த வாரம் சென்னை அம்பேத்கார் சட்டக் கல்லூரியில் நடந்ததை யாவரும் பார்த்திருப்பீர்.

அந்த சம்பவத்திற்கு யார் காரணம்? அது தேவையானதா?

அந்த நிகழ்வை யாரும் தடுக்கவில்லை என்பதுதான் தமிழகத்தில் இன்றைய விவாதமாக உள்ளது.

நான் மனிதாபிமானம் இல்லாதவனில்லை.

ஆனால், ஒன்று மட்டும் உண்மை. அந்த நிகழ்வை பார்த்தவர்களுக்கு தெரியும். இப்படி எல்லா இடங்களிலும் சண்டை செய்பவர்கள் செய்துகொள்ளட்டும் என்று விட்டு விட்டால், யாரும் சண்டை போட மாட்டார்கள்.

யாரும் தடுக்கவில்லை என்பதால்தான் அந்த சண்டை உடனடியாக நின்றது.

ஒருவேளை காவல்துறையினர் உள்ளே வந்து தடுக்க நினைத்திருந்தால், அனைத்து மாணவர்களும் காவல்துறையினரைத் தாக்கி இருப்பார்கள். அந்த சம்பவத்துக்கு காரணம் காவல்துறையினர்தான் என்று தமிழகத்தை உலுக்கி இருப்பார்கள். அவர்களுக்கு ஆதரவாக, தமிழகத்திலுள்ள அனைத்து வழக்கறிஞர்களும் போராட்டத்தில் இறங்கியிருப்பார்கள்.

இப்படி ஒன்று நடக்காமல் தமிழகத்தையும், தமிழ் மக்களையும் காப்பாற்றிய பெருமை தமிழக காவல்துறையை சாரும். சட்டக்கல்லூரி வரலாறு தெரிந்தவர்களுக்கு, இந்த உண்மை புரியும்.

கடந்த காலங்களில், கலவரத்தை தடுக்கச் சென்ற காவல்துறையினறை கண்டபடி தாக்கியவர்கள் இதே சட்டக்கல்லூரி மாணவர்கள்தான் என்பதை நாம் இப்போது மறந்துவிட்டோம். இதுதான் நம்முடைய பலவீணம், அரசியல்வாதிகள் மற்றும் சட்டக்கல்லூரி மாணவர்களின் பலம்.

தயவுசெய்து காவல்துறையை சாடுவதை தவிர்த்து, கல்லூரியில் பயிலும் உங்கள் பிள்ளைகளை, நண்பர்களை, உறவினர்களை ஒழுங்காக படிக்க அறிவுறுத்துங்கள். நீங்களே மாணவர்களாக இருந்தால், தயவுசெய்து உங்கள் கவணத்தை படிப்பிலும், உங்கள் அறிவைப் பட்டை தீட்டுதலிலும் செலவிடுங்கள்.

இதுவே என்னுடைய தாழ்மையான வேண்டுகோள்.

Read more...

வீதிக்கு வந்த சகோதரர்கள்...

தமிழ் நாளேடுகளில் இது நாள் வரை வலம் கொண்டிருந்தவர்கள் மாறன் சகோதரர்கள். திடீரென தமிழ் நாளேடுகளில் "லீமென் சகோதரர்கள்" பற்றிய செய்திகள் தமிழகத்தின் பட்டி தொட்டிகளில் அலசப் படும் செய்திகளானது. தமிழக அரசியலில் கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் ஆடியவர்கள் மாறன் சகோதரர்கள். ஆனால் உலக பொருளாதாரத்தை ஆட்டம் காண வைத்தவர்கள் நமது லீமென் சகோதரர்கள். நானும் சிறிது காலத்துக்கு முன்பு(8 மாதங்கள்) முன்பு அங்கு பணி புரிந்தவன் தான். "யானைக்கும் அடி சறுக்கும்" என்ற தமிழ் பழமொழி தான் எனக்கு லீமென் விசயத்தில் ஞாபகத்திற்கு வருகிறது.

உலகின் நான்காவது பெரிய நிதி நிறுவனத்துக்கு வந்த பேரிழப்பை நினைக்கும் பொழுது நெஞ்சம் பதறுகிறது. இலண்டன் மாநகரின் கெனரி வார்ஃப் (Canary Wharf) என்னுமிடத்தில் ஓங்கி உயர்ந்த கட்டிடம் தான் லீமென்னுக்கு சொந்தமானது. நான் முதன் முதலில் இலண்டனுக்கு குடி பெயர்ந்த பொழுது இக்கட்டிடதின் அருகில் படுத்து கொண்டு, நின்னு கொண்டு, ரொமாண்டிக் போஸ் கொடுத்து எடுத்த புகை படங்கள் என் மனதை விட்டு அகலா தருணங்கள். ஆனால் சிறிது காலம் (4 வருடங்கள்) கழித்து நானும் அங்கு பணி புரிவேன் என்று நினைத்து பார்க்கவில்லை. இப்பொழுது அந்த வெறிச்சோடிய ஓங்கு தாங்கான கட்டிடத்தை பார்த்தால் எனக்கு விவேக்கின் காமெடி "எப்படி இருந்த நான் இப்படி ஆயிட்டேன்!" தான் நினைவுக்கு வருகிறது.

கடைசியாக லீமென் இணையதளத்திற்கு சென்று பார்த்தேன். அந்த இணையத் தளத்தின் வேலை வாய்ப்பு பகுதியில் கீழ்க் கண்ட செய்தி கண்டு அதிர்ச்சியுற்றேன்.

" Around the world, the Lehman Brothers team is growing"

இதைத் தான் எங்க ஊர்ல "கடைய மூடிட்டு கத்திரிக்கா வியாவாரம் பண்றாய்ங்க"னு கூறுவார்கள்.

லீமெனிலில் நான் பணி(???) புரிந்த பொழுது எனது நண்பர்கள் இருவர் பேசிக் கொண்டதும் இப்பொழுது நினைவுக்கு வருகிறது..

நண்பர் 1 : மச்சி, இவன எல்லாம் எப்படி தான் லீமென்னுல சேர்த்தாய்ங்க?

நண்பர் 2 : இவனெல்லாம் ஏற்கனவே வேலை பார்த்த 5 கம்பெனியெல்லாம் மூடிட்டாய்ங்களே.. லீமென்னுக்கு நேரம் சரியில்ல போல..

நண்பர் 1 : அப்புறம் எப்படிடா இவன் மட்டும் தப்பிச்சுக்கிறான்?

நண்பர் 2: இவன் கம்பெனி விட்டு கம்பெனி ஜம்ப் அடிக்கிறது இவனுக்கு என்னவோ குரு பெயர்ச்சி தான். ஆனா அந்த கம்பெனிக்கு அது தாண்டா சனி பெயர்ச்சி.

நண்பர் 1: ஆமாண்டா, ஆமை புகுந்த வீடும் இவன் புகுந்த கம்பெனியும் உருப்பட்டதா சரித்திரம் இல்லை.

நண்பர் 2: ராகு, கேது பெயர்ச்சி மட்டுமில்ல இனிமே புதுசா இந்த சேது பெயர்ச்சியையும் ஜோசியத்துல பார்க்கணும்டா...

Read more...

மன மாற்றம்!

6 ஆண்டுகள் கழித்து, அமெரிக்காவை விட்டு தாய்நாட்டுக்கு சென்றுவிடலாம் என்று என்னி ஊருக்கு கிளம்பிக்கொண்டிருக்கின்றேன்.

இந்த நேரத்தில், பெங்களூரு, அஹமதாபாத், டெல்லி என்று எல்லா ஊர்களிலும் வெடிகுண்டுகளுடன் விளையாடிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

நான் எத்துனை காரணங்களை முன்வைத்து, என் முடிவை எடுத்தேனோ, என் மனதை மாற்றி, அமெரிக்காவோ, அல்லது எந்த ஒரு அன்னிய நாடோ வேண்டாமென்று இருந்தேனோ அந்த மனதில் இப்போது விடை தெரியாத 

பல கேள்விகள் தோன்றியுள்ளன.

நான் படித்தேன், வேலை கிடைத்தது, என் குடும்பம், நண்பர்கள், உறவினர்கள் என்று அளவோடு வாழ்ந்து வருகிறேன்.

முதல் கேள்வி: நானும், என் குடும்பமும், என்னை சார்ந்தவர்களும், ஏன் 'குண்டு' வெடிப்பில் இறக்க வேண்டும்?

நான் செய்த தவறு என்ன?

இந்தியனாகப் பிறந்ததா?

1993 ல் பம்பாயிலும், 1998 ல் கோயம்புத்தூரிலும், தொடங்கி, இன்றுவரை பெங்களூர், பார்லிமென்டு கட்டடம், மீண்டும் பெங்களூர், அஹமதாபாத், டெல்லி என்று தீவிரவாதத்தின் வேலைப்பாடுகள் அதிகரிக்க ஆரம்பத்துள்ளது.

இனி அடுத்து எந்த ஊரில், எந்த இடத்தில் குண்டு வெடிக்குமோ என்ற அச்சம் மக்களின் மனத்தில் ஆழப்பதிந்துள்ளது.

யார் காரணம்: 

நான் எந்த ஒரு மதத்தையோ அல்லது இனத்தையோ குறை கூறவில்லை. அரசாங்கப்பணியில் உள்ளவர்களும், அரசியல்வாதிகளும் அவர்களுடைய கடமையை அறியாமல் இருப்பதே இதற்கு காரணம்.

குற்றம் செய்தவன் குற்றத்தை நீதிமன்றத்தில் ஒத்துக்கொள்ளும் வேளையில் அவனுக்கு தக்க தண்டனை கொடுக்கும் நீதி மன்றம், இப்படிப்பட்ட தீவிரவாத செயல்களில் ஈடுபடும் குற்றவாளிகளை தண்டிக்க தாமதப்படுத்துவது ஏன்?

நீதிமன்றங்கள் இன்று நிதி மன்றங்கள் ஆகிவிட்டன என்று ஒரு கவிதை வரி உள்ளதை நான் இங்கே நினைத்துப்பார்க்கின்றேன்.

உண்மைதான்.

பல சங்கதிகளை, பலமுறை அலசி ஆராய ஆரம்பித்ததின் பலன், மீண்டும் அமெரிக்கவிலேயே தங்கிவிடலாமா என மனதை வினவிக்கொண்டுள்ளேன்.

எந்த ஒரு மனிதனுக்கும், அவனது அடிப்படை தேவைகளான, உணவு, உடை, உறைவிடம் கிடைத்தால் அவன்தான் உலகத்தில் அதிக மகிழ்ச்சி அடைபவன்.

ஆனால் இன்று அவைகள் இருந்தும், அடுத்த வினாடி எங்கு குண்டு வெடிக்குமோ என்றென்னும்போது, இருக்கும் இடத்தை விட்டு எங்கும் போக, தாய்நாட்டிற்கும் சேர்த்துதான், மனம் தயக்கம் கொள்கிறது.

பாதுகாப்பில்லா வாழ்க்கையில் பணமிருந்தும் என்ன பயன்?

Read more...

கடைத்தெருவுக்குப் போன மிஸ்டர்.மொக்கை...

கடைத்தெருவுக்குப் போன மிஸ்டர்.மொக்கைக்கு திடீர் என்று வயிற்றைக் கலக்கியது.

அருகிலிருந்த பொதுக்கழிப்பிடத்தைத் தஞ்சம் அடைந்தார்.. அப்போது பக்கத்து அறையிலிருந்து ஒரு பரிச்சயமான குரல்..

சவுக்கியமா..?

யாரென்று சட்டென இனம்காண இயலாத குழப்பத்தில் மொக்கை பதிலளித்தார்..

ம்ம்ம் நீங்க..?

ரொம்ப நாளா பார்க்கவே முடியல..

ம்ம்ம் ஆமாம்.. கொஞ்சம் பிஸி..

அப்புறம்... எப்படிப் போகுது..?

இதைக்கூடவா கேட்டுத் தெரிந்துகொள்வார்கள் என்று அதிசயித்த மொக்கை...

ம்ம்ம் பரவாயில்ல.. சுமாரா போயிட்டு இருக்கு..?

கொஞ்சநேரம் அடுத்த அறையிலிருந்து சத்தமில்லை.. பின்னர்..

சுகப்பிரசவம் தானே..?

மொக்கைக்கு இன்னும் ஆச்சரியம்.. இப்படி ஒரு கேள்வியா என்று.. இருந்தாலும் பதிலளித்தார்..

ம்ம்ம் அப்படிதான்.. அங்க எப்புடி..?

மீண்டும் பக்கத்து அறையில் சற்று அமைதி.. பின்னர் அவன் சொன்னான்..

ஹலோ.. அப்புறமா பேசறேன் மாப்பிள்ளை.. இங்க ஒரு மூதேவி கூட கூட பேசி உயிரை எடுக்குது..!

Read more...

வெளிநாட்டுக் கல்வி!

வழக்கம்போல ஒரு வணக்கம் போட்டுக்கிறேன்! :-)

நீண்ட நாள்களாக தேடியும், மற்றவர்களிடம் வினவியும், பல ஆராய்ச்சிகளுக்குப் பிறகு (நெசமாவா?!) இதை எழுதுகிறேன்.

எனக்குள் தோன்றிய பல வினாக்களில் இதுவும் ஒன்று.

இந்தியாவில் அத்தனை கல்லூரிகளும், பல்கலைக்கழகங்களும் இருக்கும் நிலையில், மாணவர்கள் ஏன் வெளிநாட்டுக்குச் சென்று படிக்க ஆசைப்படுகிறார்கள், படிக்கிறார்கள்?

ஒரே வார்த்தையிலோ அல்லது, ஒரே வரியிலோ என்னால் விடையளிக்க முடியும். ஆனால் அது தவறாக அமைய அதிக வாய்ப்புகள் உள்ளது.

நான் தமிழகத்தில், திருச்சியில் இளநிலை படித்தவன். பின்னர், மேல்படிப்பில் ஆர்வமில்லாத்தால் (இளநிலையில மட்டும் ஆர்வம் இருந்தாமாதிரி !), படிக்கவில்லை.

வேலை தேடினேன், கிடைத்தது. இன்னும் பணியில் இருக்கிறேன். என்னுடன் பல கல்லூரிகள், பல்கலைக்கழகங்களிலிருந்தும், இந்தியா மற்றும் வெளிநாட்டில் பயின்ற பலர் பணிபுரிகிறார்கள்.

முக்கியமாக இந்திய மாணவர்கள் மேல்படிப்புக்காக மட்டுமே வெளிநாடு செல்கின்றார்கள்.

வெளிநாடுகளுக்கு மேற்கல்வி பயில செல்வதற்கான காரணங்கள், அங்கு சென்று படிப்பின் சிறப்பம்சங்கள் இதோ உங்களுக்காக...

காரணங்கள்:

1. மாணவர்கள் தங்களின் தனித்திறமைக்கேற்ப எதிர்பார்த்த கல்லூரிகளில் இடம் கிடைக்காமை
   
2. எதிர்பார்த்த பாடங்கள் கிடைக்காமை
3. மற்ற கல்லூரிகளில் இடம் கிடைத்து, அதில் படித்து முடித்ததும் வேலை கிடைக்காமை
4. அப்படியே வேலை கிடைத்தாலும், சம்பளக்குறைவு (தனியார் கல்லூரி என்பதால்!)
5. மேல் படிப்பாவது நல்ல கல்லூரியில் படிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தால்
6. வெளிநாட்டு மோகம்

இப்படி காரணங்கள் ஏராளம்.

இதன் சிறப்பம்சங்கள்:

1. நம் நாட்டில் தொழில் சார்ந்த கல்வி முறை உள்ளது, ஆனால் தொழில் கூடங்களுடன் ஒருங்கிணைந்த கல்வி முறை கிடையாது. வெளிநாடுகளில், எல்லா கல்வி நிறுவனங்களும் பல தொழில் நிறுவனங்களுடன் இணைந்து செயல்படுகின்றன.

2. இவ்வாறு தொழில் நிறுவனங்களுடன் இணைந்து செயல்படுவதனால், ஒரு மாணவர் படித்துக்கொண்டிருக்கும் போதே, அந்த நிறுவனத்தில் வேலை பார்க்க வசதி ஏற்படுத்தப்படுகிறது. இதனால் படிக்கும் போதே போதிய அனுபவம் கிடைக்கின்றது.

3. அதுமட்டுமல்லாது, அப்படி வேலை பார்க்கும் காலத்தில் மாணவர்களுக்கு பணச்சுமையும் குறைகிறது.

4. ஒரு பாடத்திற்கு ஒரு புத்தகம் என்றில்லாமல், ஒரு மாணவரே அந்த பாடத்தைப்பற்றி ஆராய்ச்சி செய்து கட்டுரை சமர்ப்பிக்க அறிவுறுத்தப்படுகிறார். இச்செயல், அந்த மாணவருக்கு அந்த பாடத்தில் இருந்த அறிவுத்திறனை அதிகப்படுத்தும்.

5. வெளிநாடுகளில்தான் அறிவியல், தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி கண்கூடாக தெரிகிறது. புதிய கண்டுபிடிப்புகள், ஆய்வுகள், ஆராய்ச்சிகள் என எல்லாமே வெளிநாடுகளில்தான் ஆரம்பிக்கின்றன. இதனால் மாணவர்களுக்கும் தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி வேகத்திற்கு ஏற்றார்போல் பாட திட்டங்கள் அமைக்கப்படுகின்றன.

6. மாணவர்களுக்க போதிய அளவில் கல்வி சம்பந்தப்பட்ட நிகழ்வுகள் சென்று சேர்கின்றன.

7. கல்விக் காலம் மாணவர்களால் நிச்சயிக்கப்படுகின்றது.

8. பாடங்களும் மாணவர்களால் நிச்சயிக்கப்படுகின்றது. வேண்டிய பாடங்களை எடுத்து விரும்பி படிக்கலாம்.

9. பேராசிரியர்கள், அதிகம் படித்தவர்களாகவும், ஆராய்ச்சி வல்லுனர்களாகவும் இருக்கின்றனர். ஆகையால் மாணவர்களின் திறன் ஊக்குவிக்கப்படுகிறது.

10. படித்துக்கொண்டிருக்கும்போதே மாணவர்களுக்கு நல்ல நிறுவனங்களில் வேலை வாய்ப்பு கிடைக்கின்றது.

மேலும் விவரங்கள் அறிய பின்னூட்டமிடுங்கள்.

அப்பால பாக்கலாம்!

Read more...

இரகசிய விமான தளம்....

அது ஒரு இரகசிய விமான தளம். கட்டுப்பாடு மிக்க பிரதேசம். இந்திய வான்படைக்குச் சொந்தமான அந்தத்தளம் வேறெவரும் அறியாத ஒன்று. ஒருநாள் ஒரு தனியார் குட்டி விமானம் அங்கே வந்து தரையிறங்கியது. வான்படைக் காவலர்கள் சுற்றி வளைக்க, விமானத்தில் இருந்த ஒரே பயணியான விமானி கைது செய்யப்பட்டு விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்பட்டார்.
கடும் விசாரணைக்குப் பின், "அந்த விமானம் வழிதவறி எங்கெங்கோ அலைந்து, எரிபொருள் தீர்ந்து, வேறுவழியின்றி இந்தக் கட்டுக்காவல்மிக்க பகுதியில் இறங்கியதாகத் தெரியவந்தது. குட்டி விமானத்துக்கு எரிபொருள் நிரப்பப்பட்டது. விமானி கடுமையாக எச்சரிக்கப்பட்டார். "இந்த இடம் பற்றி எவரிடமும் தெரிவிக்கக் கூடாது. மீறினால் உன் மிகுதி வாழ்க்கை சிறையில்தான்..!".விமானம் புறப்பட்டது. அனைவரும் இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பினர். ஆனால் மறுநாளும் அதே விமானம், வந்து தரையிறங்கியது. இம்முறை அதில் இரு பயணிகள் இருந்தனர்.மீண்டும் காவலர்கள் சுற்றி வளைத்து இருவரையும் கைது செய்தனர். ஒருவர் அதே பழைய விமானி..!
வெகுண்ட வான்படை தளப் பொறுப்பாளர், விமானியின் தலைமுடியை கொத்தாகப் பிடித்து உலுக்கியபடி கேட்டார்..உன்னுடைய இந்தச் செயலுக்கு என்ன தண்டனை தெரியுமா..? "தெரியும்.. என்னை எதுவேண்டுமானாலும் செய்து கொள்ளுங்கள்.. 'நேற்று இரவு முழுதும் எங்கே தங்கியிருந்தீர்கள் என்று என்னை படுத்தும் என் மனைவியை நம்பவைக்க எனக்கு வேறு வழி தெரியவில்லை..!" என்று சக பயணியான திரு"வாட்டி" மொக்கையைச் சுட்டிக்காட்டியபடி கதறினார் மிஸ்டர். விமானி..!

Read more...

பொங்கி வரும் "நயாகரா"!

வணக்கம்!

மூனு நாள் விடுமுறை இருந்தா, வீட்ல ஒக்காந்துகிட்டு டி.வி ரிமோட்ல எல்லா பித்தானும் ஒழுங்கா வேலை பாக்குதான்னு ஆராய்ச்சி பன்னாம, வேற எதாச்சும் பன்னலாம்னு யோசிச்சப்போ, அலுவலகத்துல வேல பாக்குற மக்களிடம் இருந்து ஒரு அழைப்பு.

அதாங்க நம்ம ஊர்ல பணக்காரங்கல்லாம், கோடையில கொடைக்கானல் போவாங்கல்ல, அதே மாதிரி, அமெரிக்கால இருக்குற இந்தியர்களின் கோடைவாசஸ்தலமான "நயாகரா" வுக்கு செல்ல திட்டம் தீட்டிகிட்டு இருந்தாங்க.

ஜோதியில ஐக்கியமாயிட்டேன்!

மறுநாள் பயணம்னு தெரிஞ்சே முதல்நாள் பிரியாணி சாப்டு, பயணத்தை தாமதப்படுத்திய ஒரு பையன்.

9 மணி நேரம் பயணம் செய்து ஒரு இடத்தை பார்க்க போரோம், ஒரு கேமரா இல்லாம (கம்யூனிஸ்ட் மாதிரி), நாங்க எப்போதும் பி.ஜே.பி தான்னு சொல்லிகிட்டு இன்னொரு 4 பேரு.

இவங்க கூட வழக்கம்போல நம்ம ஹீரோ, அட நான்தாம்பா அது.

பயணத்தின்போது எனக்கு தேவையான அனைத்தையும் (பிரஷ், பேஸ்ட், சோப்பு, சீப்பு, துண்டு, துனிகள், கேமரா, லேப்டாப், கேமரா பேட்டரி சார்ஜர் முதலானவைகள்) முதல்நாளே எடுத்து வைத்து இருந்தேன்.

2 சீறுந்துகளில் காலை 6:30 மணிக்கு பயணத்தை ஆரம்பித்தோம். முதல் வண்டி மாலை 3:30 க்கு சென்றடைந்தது.

நான் பயணித்த வண்டி மாலை 5:30 க்கு சென்றடைந்தது.

விரைவாக குறு அலங்காரம் செய்து முடித்து கிளம்பினோம் நயாகரா நீர்வீழ்ச்சிக்கு.

சீறூந்துகளை சிறப்பான முறையில் நல்ல இடத்தில் $10.00 க்கு நிறுத்தி விட்டு, நடக்க ஆரம்பித்தோம்.

முதலில் பார்த்தது ஒரு பூங்கா, அதுதான் நீர்வீழ்ச்சிக்கு போகும் வழி! ஒரு வழியாக நடந்து நயாகரா ஆற்றை அடைந்தோம்.

பொன்னியின் செல்வனில் கண்டது நம் பொன்னியின் தண்ணீரை. நயாகராவில் வெகுண்டெழுந்து வந்த தண்ணீரின் வேகம், அது இசைத்த இசை, இட்ட ஓசை, போட்ட தாளம்... என்னன்னு சொல்றது...

அப்போதான் நினைச்சேன், இங்க ஒரு தடவை கல்கி வந்திருந்தா, பொன்னியின் செல்வன் எழுதி இருப்பாரான்னு!

கண்டிப்பா எழுதி இருப்பார்! (இதை இப்போதைக்கு விடுவோம்)

ஆண்டின் 365.25 நாள்களும் பெருக்கெடுத்து ஓடிக்கொண்டுள்ள ஒரு ஆற்றின் தண்ணீர் எங்குதான் செல்கிறது என்று பார்க்க, சிறிது தூரம் உள்நோக்கி சென்று அங்கு அதற்கென அமைக்கப்பட்டுள்ள இடத்திலிருந்து எட்டிப்பார்த்தேன்.

குறைந்தது 300 அடி அல்லது 100 மீட்டர் உயரத்திலிருந்து ஆற்று நீர் கீழே கொட்டியது!

நான் ஒகெனெக்கல்லில் இப்படி பார்த்திருக்கின்றேன். ஆனால் இப்படி இவ்வளவு நீர் கொட்டி பார்த்ததில்லை! எல்லாம் கர்நாடகத்துக்குதான் வெளிச்சம்!

சிறிது நேரம் கழித்து, அவ்விடத்திற்குப்பின்னால் உள்ள இடத்திற்கு சென்றேன். அகண்ட நயாகராவை அங்குதான் கண்டேன்!

ஒரு சில மணித்துளிகள் மெய் சிலிர்த்துப்போனேன்!

பறந்து விரிந்த நயாகராவின் நீரானது, குதிரையின் லாட வடிவில் 300 அடிக்கு மேல் உள்ள ஒரு பாதாளத்தில் கொட்டும்போது, கிட்டத்தட்ட 300 அடி சுற்றளவிற்கு வெண்ணிற புகைபோண்ற தோற்றம் மட்டுமே கண்ணுக்கு தோண்றியது.

பார்த்த விழிகள் பார்த்தபடி அங்கிருந்து புறப்பட்டு "மெய்ட் ஆஃப் தி மிஸ்ட்" இடத்திற்கு வந்தேன்.

இருட்டிப்போனதால், பல நிறங்களில் அருவிக்கு வெளிச்சம் கூட்டினர். அதையெல்லாம் படம் பிடித்தேன்.

மிகவும் அழகாக இருந்த வெண்ணிற அருவி, நிறம் மாறிக்காட்சியளித்தது, அமெரிக்காவின் வெளிநாட்டுக் கொள்கையை வெளிச்சம் போட்டுக்காட்டியது.

நானும் அருவியின் அழகை அசைபோட்டுக்கொண்டே மெதுவாக நடக்க ஆரம்பித்தேன்.

நயாகராவிற்கு செல்ல விருப்பம் உள்ளவர்கள், எத்தனை நாள்களுக்கு திட்டம் தீட்டுகிறார்களோ, அத்தனை நாள்களுக்கும், உணவு (கட்டுச்சோறு) எடுத்துச்செல்லுங்கள்.

இந்திய உணவகங்கள் ஏராளமாக இருந்தாலும், குறைந்த அளவு அதிக விலை! ஆகையால், நீங்களே எடுத்துச்செல்லுதல் நன்று!

நீங்கள் எங்கு தங்கினாலும், அங்கே சிறிய குளிர்சாதனப் பெட்டி வசதி இருக்கும்.

இப்பதிவில் இடம்பெற்ற அனைத்து புகைப்படங்களும் என்னால், எனது புகைப்படக் கருவியைக் கொண்டே படம் பிடிக்கப்பட்டது.

மேலும் விவரங்கள் அறிய, என்னைத் தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.

Read more...

ஒலக நாயகனின் "தசாவதாரம்"

"வீர தளபதி" J K Rithish

அவதாரம்-1

Bulls Eye Avatar

அவதாரம்-2

Stylish Avatar



அவதாரம்-3

Victory Avatar

அவதாரம்-4

Affectionate Avatar



அவதாரம்-5

SuperStar Avatar


அவதாரம்-6

Action Avatar


அவதாரம்-7

Six-Pack Avatar


அவதாரம்-8

Romantic Avatar


அவதாரம்-9

Michael Jackson Avatar


அவதாரம்-10
Animal Avatar

Read more...

நிலா நிலா ஓடி வா!!!

நமது "நடன சுனாமி" சாம் ஆண்டர்சனுக்கு ஃடப் பைட் கொடுக்க நம்ம கோலிவுட்டுல யாருமே இல்லைனு என்ற எண்ணங்களில் இடியாக இறங்கியவர் "ஒலக நாயகன்" "வீர தளபதி" ஜே.கே. ரித்திஷ். அவரது சமீபத்திய "நாயகன்" திரைப்படத்தில் "நிலா நிலா ஓடி வா" என்ற மழலை பாடலுக்கு மழலை தனம் மாறாமல் துள்ளாட்டம் போட்டுள்ளார். ஒவ்வொரு நடன அசைவிலும் இவர் நடன சுனாமிக்கு சவால் விடுத்துள்ளார் என்பது குறிப்பிடத் தக்கது.
நடன சுனாமிக்கு சவால் விடுத்த ஒலக நாயகனுக்கு நமது சங்கம் சார்பாக "நடன சூறாவளி" என்ற பட்டம் இன்று வழங்கப் படுகிறது.







இவண்
"நடன சூறாவளி" ரித்திஷ் தலைமை ரசிகர் மன்றம்.

Read more...

மஞ்சளாடை மாவீரர்

சமீப காலமா பல பேரு பத்திரிக்கைகளில் கவிதை எழுதி மற்றவங்கள தாக்கிட்டு இருக்காங்க.. ஏன் நாமலே ஒரு கவிதை எழுத கூடாதுனு குப்புற படுத்து யோசிச்சேன். உடனே திரும்பி மல்லாக்க படுத்து ஒரு கவிதை தீட்டினேன் பாருங்க ... (நீங்களெல்லாம் நல்லாருக்குனு சொல்லுவீங்கனு எதிர்பார்த்து ஒரு சுய விளம்பரம் தான்)

மஞ்சள் வஸ்திரம் தரித்து மானம் காத்த மாவீரராம்.
மானாட மயிலாட கண்டு மனம் மகிழ்பவராம்.

"பாளையங்கோட்டை சிறையினிலே" என்று அஞ்சாமல் பரணி பாடியவராம்
பாலகனை போல் சென்னை சிறைக்கு அஞ்சி புரணியில் புலம்பியவராம்.

நாக்குமுனியில் நாத்திகம் பேசுபவராம்.
நாராயணீ பீடத்தில் நாள் முழுக்க தவம் புரிந்தவராம்.

ஊருக்கு (மதுரை, காடுவெட்டி) ஒரு நீதி சொன்னவராம்.
உலகிற்கு இவர் தான் சமூக நீதி காவலராம்?.

அவாள், இவாள் என்று இனம் பிரித்து குணம் பார்ப்பவராம்.
அப்படி இனம் பிரித்தே நமது இனத்திற்கே தலைவனானவராம்.

சேது சேது என்று பாலத்திற்காக கேது போல் கலகம் விளைவித்தவராம்.
சமதர்ம ராம் இல்லையேல் சேது இல்லை என்ற ராம பலம் தெரியாதவராம்.

பசுவிற்காக மகனை கொன்ற மனுநீதி சோழன் மண்ணில் பிறந்தவராம்.
பத்திரிக்கை எரித்து பல உயிரை பறித்த மக(ன்) நீதி சோழராம்.

திரைப் பட விழாக்களே கதியென்று தமிழனின் நேரத்தை வீணாக்கியவராம்.
திரை மறைவு தந்திரம் பல புரிந்து அணி பிரிக்கும் அரசியல் சாணக்கியராம்.

விலைவாசி உயர்வினால் அன்றாடம் காய்ச்சிகளின் வாழ்வில் தான் எவ்வளவு பாரம்?.
விதியை நொந்து உலகை காக்க உனை அழைக்கிறேன் ராம்!.. ஹே ராம்!!!...

Read more...

மன்னிப்பு கேட்ட விஜய டி.ஆர்

"ஒரு துளி வியர்வைக்கு ஒரு பவுன் தங்க காசு" கொடுத்த தமிழினத்திற்கு துரோகம் செய்து கன்னட வெறியர்களின் கண்டனத்துக்கு பயந்து மன்னிப்பு கேட்ட சூப்பர் "பல்டி" ஸ்டார் ரஜினிகாந்தை தொடர்ந்து, நமது கரடியார் விஜய டி.ஆர் ஒரு சுய விளம்பரத்துக்காக அடுக்கு மொழி பேச மாட்டேன் என்று தமிழ் நாடு வீட்டு வசதி வாரிய அடுக்கு மாடி குடியிருப்போர் சங்கத்திடம் மன்னிப்பு கேட்டுள்ளார்...

கருணாநிதி பொண்ணு பேரு கனிமொழி!

"கேக்குறவன் கேனயன இருந்தா"னு சொல்லுறது பழமொழி!

இனிமே நான் பேச மாட்டேன் அடுக்குமொழி!

அழகிரி பொண்ணு பேரு கயல்விழி!

எனக்கு புடிக்காத படம் பேரு ஊமை விழி!

(மனதிற்குள் : தலைவரு குடும்பத்தை பத்தியெல்லாம் பேசியாச்சு, கண்டிப்பா நமக்கு ஒரு எம்.பி சீட்டாவது தருவாருல்ல?!!)

தலைவனுக்கு(கருணாநிதி) புடிக்காத இதிகாச நாயகன் ராமு!

எனக்கு புடிக்காத திரை நாயகன் சாமு! (புரட்சி சுனாமி சாம் ஆண்டர்சன்)

வெட்டி பயபுள்ளைக எடுத்த படம் பேரு சரம்..

குசேலனுக்கே அவல் கொடுத்தது சுப்ரமணிய புரம்...

மதுர காரய்ங்க என்கிட்ட பண்ணுனது ராவடி!

மறக்க முடியுமா அந்த காமெடி?

என்னோட பையன் பேரு சிம்பு!

அம்மா நயனு செத்த அவன நம்பு!

அடுத்து வராண்டா குறளு!

எனக்கு எதிரா எவண்டா கொடுக்க முடியும் குரலு?

சின்ன புள்ளங்களுக்கு புடிச்சது மத்தாப்பு!

பொண்டாட்டிய கரெக்ட் பண்ண வாங்குங்க ஒரு முழம் மல்லிப்பூ!

சார் இந்த டி.ஆர் உங்ககிட்ட கேக்குறான் மன்னிப்பு ! மன்னிப்பு ! மன்னிப்பு !

Read more...

நம்ப மேல குருவுக்கு நம்பிக்கையே இல்லை!!!

"நம்ப மேல குருவுக்கு நம்பிக்கையே இல்லை!"

"எப்படிச் சொல்றே?"

"ஈயம் பித்தளைக்கு பேரீச்சம் பழம்னு சப்தம் கேட்டதும் கமண்டலத்தை இறுக்கி பிடிக்கிறார் பார்..."

__________________________________________________________

"எக்ஸ்ரே எடுக்க சீட்டு கொடுத்தேனே.. ஏன் எடுக்கலை..?"

"சீட்டையெல்லாம் எக்ஸ்ரே எடுக்க முடியாதாம், ஜெராக்ஸ்தான் எடுக்க முடியுமாம் டாக்டர்!"'

___________________________________________________________

"ரெண்டு மூணு நாய் சேர்ந்து ஜிம்மியைப் புரட்டி எடுத்துருச்சு டாக்டர்!"

"அப்படியா.. ஜிம்மிக்கு நாய் எதிர்ப்பு சக்தி குறைஞ்சிடுச்சு போலிருக்கு... ஊசி போடறேன் சரி ஆயிடும்."

___________________________________________________________

"செக்யூரிட்டி வேலை கேக்கறியே... உனக்கு என்ன தகுதி இருக்கு..?"

"சின்ன சத்தம் கேட்டாகூட உடனே முழிச்சுப்பேன் சார்!"

Read more...

கலியுக ஜாதகம் - கடன் அறிக்கை(credit report), சம்பளச் சான்றிதழ் (pay slip)

இது கதையல்ல உண்மை!

என்னுடன் வேலை பார்க்கும் ஒரு நண்பருக்கு 2 வாரங்களுக்கு முன் ஒரு பெண் பார்த்தார்கள்.

அந்த பெண் முதுகலை (PG) படித்திருப்பதாகவும், சென்னையில் உள்ள ஒரு பிரபல மென்பொருள் நிறுவனத்தில் வேலை பார்ப்பதாகவும் கூறினார் என் நண்பர்.

மாப்பிள்ளை அமெரிக்காவில் இருப்பதால், அவரும், பெண்ணும் அவரவருடைய புகைப்படங்களை பகிர்ந்து கொண்டனர்.

மாப்பிள்ளைக்கு பெண்ணின் புகைப்படம் பிடித்திருந்தது, பெண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளையின் புகைப்படம் பிடித்திருந்தது.

மாப்பிள்ளை வீட்டார்கள், மாப்பிள்ளை மற்றும் பெண்ணின் ஜாதகங்களை ஒப்பிட்டு, ஜோசியக்காரரிடம் இருந்து நற்சான்றிதழ் பெற்றுவிட்டார்கள்.

மாப்பிள்ளை, பெண்ணை அவரது கைத்தொலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு முன்னுரை கொடுத்தார்.

இதற்கிடையில் பெண்ணின் நெறுங்கிய உறவினர்கள் அமெரிக்காவில் இருப்பதாகவும், அவர்கள் மாப்பிள்ளையை தொடர்புகொண்டு பேசுவார்கள் என்றும் என் நண்பருக்கு தகவல் தெறிவிக்கப்பட்டது.

பெண்ணின் பெரியப்பா மகன் ஒருவர் மாப்பிள்ளையை தொடர்புகொண்டு, அவரைப்பற்றி விசாரித்துள்ளார். அவரின் முதல் தொடர்பின் போது கேட்ட கேள்விகள்...

1. நீங்கள் எங்க வேலை பார்க்கிறீர்கள்?
2. உங்களுடைய சம்பளம் எவ்வளவு?
3. உங்களின் வங்கி நிலுவைத்தொகை எவ்வளவு?
4. இதுவரை சம்பாதித்து என்ன சேர்த்து வைத்துள்ளீர்?

மறுநாள் இதைப்பற்றி நண்பர் என்னிடம் கூறும்போது எனக்கு கடும் கோபம் வந்தது. இருப்பினும் நண்பர் அது பரவாயில்லை என்று வாதிட்டார்.

இதற்கிடையில், நண்பரின் வீட்டிலிருந்து அவருக்கு இன்னொரு தகவலும் வந்தது. பெண்ணின் பெரியப்பா மகனை நேரில் சென்று (வாஷிங்க்டன் டி சி), பார்த்து வரும்படி கூறினார்கள்.

இந்த வார இறுதியில் வாஷிங்க்டன் டி சி சென்று வர திட்டம் தீட்டினார் நண்பர். என்னையும் அழைத்தார். வீட்டில் இருப்பதைவிட அவரோடு சென்று வரலாமென நினைத்து அவரது அழைப்புக்கு ஒப்புதல் தெறிவித்தேன்.

2 நாட்களுக்கு முன் அந்த பெண்ணின் "பெரியப்பா மகன்" நண்பரை தொடர்புகொண்டு, அவர் டெக்சாசில் இருப்பதாகவும், இந்தவாரம் பார்க்க இயலாது என்றும் தெறிவித்துள்ளார்.

அத்தோடு மட்டுமல்லாமல், நண்பருடைய, 3 மாதங்களுக்கான சம்பள ரசீதையும் (pay slips for last 3 months) கேட்டுள்ளார்.

அப்போதுதான் நண்பருக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டுள்ளது. அடுத்த வார்த்தை பேசாமல் தொலைபேசி தொடர்பை துண்டித்துள்ளார்.

அன்றிரவு நண்பர் தூங்கவில்லை ! (எதிர்பார்த்ததுதான்)

மறுநாள் காலை என்னிடம் ஓடி வந்து நடந்ததை கூறினார். என்ன செய்வதென்று தெறியாமல் இருந்தார்.

"நான் மாப்பிள்ளை வேலை தேடவில்லை, எனக்கு இருக்கின்ற வேலை போதும், உங்கள் வீட்டு வேலை தேவையில்லை!" என்று கூறிவிடுங்கள் என்று கூறினேன்.

அதைத்தான் செய்யப்போகின்றேன் என வழிமொழிந்தார். அதை செய்தும் முடித்தார்.

ஒரு ஆண், அல்லது பெண்ணிடம் அவர்கள் எந்த நிறுவனத்தில் பணிபுரிகிறார்கள் என்று கேட்கலாம். அப்பணி நிரந்தரமா? அல்லது ஒப்பந்தப்பணியா என்றும் கேட்கலாம்.

ஆனால், அதையும் தாண்டி, சேமிப்பு வைப்புநிதி எவ்வளவு? சம்பளச்சான்றிதழ், கடன்றிக்கை போன்றவைகளை கேட்பது கலிகாலமல்ல, எதிர்காலத்திலும் நம் கலாச்சாரத்திற்கு உகந்ததல்ல!

Read more...

உயிரை எடுக்குமா லைப் லைன்???

நகைச்சுவைமனிதனின் ஆயுளை நீட்டிக்கும் என்பதால் வழக்கமாக நாங்கள் நகைச்சுவை கட்டுரைகள் வழங்கி கொண்டுள்ளோம். இன்று எனக்கு வந்த ஈ-மெயில் எனது அடி மனதில் ஆழமாக அழுத்தத்தை உண்டாக்கியுள்ளது. மனிதனுக்கு சிகிச்சை அளித்து உயிர் காக்கும் ஆபாத்பாண்டவனாக செயல்பட வேண்டிய மருத்துவ நிலையங்கள், பணத்திற்காக உயிரை எடுக்கும் கொலை நிலையங்களாக மாறி வருகின்றன. எத்தனை ரமணாக்கள் வந்தாலும் இந்த ராவணர்களின் அட்டுழியங்கள் அழியாது போலும்?.

மக்களிடையே விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தவே இந்த பதிவை மக்கள் மன்றத்தில் எடுத்துரைக்கிறோம். தயவு கூர்ந்து அறுவை சிகிச்சை பெறும் முன், அந்த மருத்துவ நிலையங்கள் மற்றும் சிகிச்சை முறைகள் பற்றி இணைய தளங்களில் ஆராய்ந்து முடிவு எடுக்கவும். லைப்பை எடுக்கும் "லைப் லைன்" மாதிரி நிலையங்களை அணுகும் முன்பு பல முறை சிந்தித்து செயல்படுவது நல்லது..

வியாபாரநோக்கில் அவர்களது ஏமாற்று தந்திரங்களை பற்றி மேலும் அறிய...
http://birjupatel.blogspot.com/2007/10/unethical-practice-by-lifeline-hospital.html


"வெட்டியாக பொழுது போக்கி மக்களை சிரிக்க, சிந்திக்க வைப்பது மட்டும் எங்கள் நோக்கமல்ல!!!
வெட்டியானாக மாறி வரும் சமூக அவலங்களை சந்தி சிரிக்க வைப்பதும் எங்கள் தாக்கம்!!!."

------------------------------------------------------------------------------------
From: Agarwal, Vikas [mailto:vikasa@amazon.com]
Sent: Tuesday, August 19, 2008 3:29 PM
To: indialink@amazon.com
Subject: FW: Real life (rather death) experience - LIFELINE HOSPITAL, CHENNAI




From: Amogh Phatak (Disha Technologies Inc)
Sent: Tuesday, August 19, 2008 1:35 PM
To: Jeena Chirayil (Excell Data Corporation); Ashwini Singh (HCL Technologies Ltd); Surajit Sen (Wipro Ltd.); Connecting Indians in Usa; MS Indians; MS Indians 1
Subject: RE: Real life (rather death) experience - LIFELINE HOSPITAL, CHENNAI


Hi,


First of all my deepest condolences to Durai and his family. May god give him courage and see him through his loss…


Having undergone a back surgery pretty recently, I would like to point out 2 things here –
· Signing a High Risk Consent is pretty common with most surgeries. Even the best surgeon in the world will never give you a 100% success guarantee. There is always a chance that something might go wrong and complicate things (sometimes beyond repair). Blame the system, blame the medical establishment all you want, but in today's world no one wants' to take a liability. So expect to sign a High Risk Consent or Informed Consent when you or your loved ones undergo a surgery or end up in the emergency room.
· Don't rush into it – If it's not an emergency, take a 2nd, possibly 3rd opinion. Do your own research. In my case, since the surgeon did not have enough time (no open appointment) to answer all my questions before the surgery date, he suggested I schedule an appointment with his associate, who would walk me through the surgery (This is where we discussed the High Risk Consent). It always helps to be well informed.


When you or your family is in need of a surgery –
· Take a second or third opinion to confirm if the surgery is needed and if all surgeons are recommending the same procedure. Tell all surgeons involved that you are taking 2nd/ 3rd opinion. No need to keep it a secret.
· Ask your surgeon/hospital for a reference, where he has done a similar surgery with good results. It helps to talk to other patients.
· Understand what the tests are meant for and make sure you get a copy of all reports.
· Ask for a copy of paper work that you would be required to sign at the hospital. This is important because you don't get time to read it in the hospital.


No matter how capable the surgeon is or how reputed the hospital is, it always pays off to be well informed.


Thanks,
Amogh
From: Jeena Chirayil (Excell Data Corporation)
Sent: Tuesday, August 19, 2008 9:32 AM
To: Ashwini Singh (HCL Technologies Ltd); Surajit Sen (Wipro Ltd.); Connecting Indians in Usa; MS Indians; MS Indians 1
Subject: RE: Real life (rather death) experience - LIFELINE HOSPITAL, CHENNAI


Hi All,


I think we all need to keep in mind Durai's advice
Some doctors get offended when you ask them too many questions. But even so we need to make sure we are asking all the questions we have.. there are some doctors that appreciated questions as well.


A little research on the topic is good. I myself had to go on for a treatment (thankfully not life threatening) which the doctor fooled me with nothing but vitamins, yes and these vitamins cost a lot of money, as he said it was not available elsewhere.


Never hesitate asking questions, always takes as many doctors opinions as needed.


Regards,
Jeena
From: Ashwini Singh (HCL Technologies Ltd)
Sent: Sunday, August 17, 2008 5:05 PM
To: Surajit Sen (Wipro Ltd.); Connecting Indians in Usa; MS Indians; MS Indians 1
Subject: RE: Real life (rather death) experience - LIFELINE HOSPITAL, CHENNAI


Hi everybody


What I am going to write is little strange


Hospital does the same thing that we do regularly in our daily life "Non performing of duties in the absence of threat (danda pawer)".
Ask yourself , do you every time perform your duties (esp in the absence of danda power) I believe 'Not'
We always believe that one day god will change this world ,but we never tried of our own , and god have no time for US , because we are unwanted crop of god,
As He never wanted us as we are.


These things will be continue, as it is
because We Tolerate it
Because we wait for miracle
Because we always beg the god


Moral of the story – We deserve it




From: Surajit Sen (Wipro Ltd.)
Sent: Sunday, August 17, 2008 3:40 AM
To: Connecting Indians in Usa; MS Indians; MS Indians 1
Subject: FW: Real life (rather death) experience - LIFELINE HOSPITAL, CHENNAI


Hello All,
Please spend few minutes in reading about the true story of "Duraivel", popularly known as "Durai" who was my PM (later delivery manager) back in 2004 while working on Microsoft DBOPS project at Hyderabad.
I admire him for his strength, courage, devotion, kindness and caring for all his team members and today feel sad from depth of my heart thinking about the tragic incidence that happened with such a nice person.
I know no help can cover for the loss that he suffered but I just wanted to share his pain and help him in spreading the news and awareness that he voiced out, so that no one ever has to face what he and his family had to go through in life.
Thanks N Regards
Surajit Sen




From: Duraivel Gopal [mailto:agdurai@hotmail.com]
Sent: Friday, August 15, 2008 4:01 PM
To: agdurai@hotmail.com
Subject: Real life (rather death) experience - LIFELINE HOSPITAL, CHENNAI


Hello,
first my apologies for the unsolicited mail.

Thanks for all the support extended to me in the tragic time. We are still struggling to cope up with what had happened. Also still trying to find ways and means of pinning down the hospital. As as part of this, want to create a wider awareness on this issue. Can you circulate this among your circles to increase awareness about this hospital and also in general. Any ideas of pulling up this hospital, please do let me know. I fear I may not succeed by going legal with the Indian legal system and don't know whether I can spend that much of energy (keeping priorities of children in mind), please do give me ideas.


Thanks
durai
========================================================================================
LIFE AFTER DEATH – real life (rather death) experience


This is not a philosophical statement on one's life after death, this is about how my wife, Padma died in a hospital in Chennai. Whatever I have seen only in movies so far, are experienced by me.


We were living in the UK for few years; our family includes me, my wife (Padma), and our 7 yr old son and 8months old daughter. My wife had a symptom of ventral hernia (slightly bulged abdomen), we had consulted General Physician and Surgeon in the UK and advice was that she needed a surgery to have a mesh to fix the problem with a few weeks rest. We were also told that this is not an emergency and it can be done anytime though earlier is good. In fact the surgeon whom we consulted in UK talked about an example of a lady having this done for 30 years of the symptom. My wife did not have any specific pain or something except a small discomfort of bulgy abdomen (like a 2 months pregnant lady) and she was in her normal routine of taking care of our children, taking our son to school, household work, etc.


We were planning for Christmas vacation in India in Dec 2007, we thought we will consult some 'good' doctors over in India and take a decision of when we will do the surgery if required and possibly felt doing in India is good because of family support. We have got a reference of Dr J S Rajkumar of Lifeline hospital and we booked an appointment to meet him.


We landed in Chennai on 14th Dec 2007 for a three weeks vacation, met Dr Rajkumar at his city hospital (Rigid hospital) in Chetput on 15th Dec 2007 (Sat) at about 730pm. We have explained him the background, shown him all the comments of UK surgeon, medical reports related to my wife pregnancy, deliveries, etc (she had delivered both our children normally). After few minutes of assessment Dr Rajkumar told us this hernia requires laparoscopic surgery and we can do this next day itself. We were little concerned initially of getting this surgery done the very next day (particularly we were still not out of jet lag and she was feeding our baby) and got convinced with the 'salesy' words given by the Doctors. To quote a comment from the Doctor "she will run in two days time and can lift two suitcases and you can return to UK as per your plan on 3rd Jan 2008"). Also Dr Rajkumar told us that he will be on travel for 3 days from 17th Dec and moreover he was teaching Post Graduates on 16th Dec about laparoscopic surgery and let us get it done on 16th Dec.


Then my wife was put into all sorts of equipments in the hospital (in the name of assessment); blood, urine, ECG, MRI and so on and the tests were conducted till about 11pm on 15th Dec. In fact they have opened the labs after closing hours and got the test done and handed over the test results to us. They had some problem in the ECG and we were told that ECG can be done on the next day at Lifeline hospital.


We were asked to report to Rigid hospital at 5am in the morning. Think of it, we went our residence around midnight and my wife had rush on some food to keep compliance on the fasting 8 hrs prior to surgery. After preparing for the hospital visit that night and a couple of hours sleep (3 hrs or so) we reached Rigid hospital on 16th morning at 5am or so and from there we were transported by an 'ambulance' to Lifelife hospital in Perungudi (outskirts of Chennai).


We reached the hospital at 630am, paid some initial advance for the surgery and we were given a room. Padma went through some more basic checks like height, weight, etc. Padma was taken to the operation theatre at about 10am in the morning on 16th Dec. After the laparoscopic procedure she was moved to post operative ward at about 12 noon and I have met her in the afternoon to say a small hello when she gained consciousness. Dr Rajkumar met us on 16th Dec afternoon and he in fact congratulated me for successful surgery and said he has used proceed mesh (costly one) and advised his staff to move Padma to normal ward in the evening as she had to feed her baby. But, Padma was moved to normal ward only on 17th Dec morning, she was on IV fluids as per normal post operative procedure.


Padma started to develop some fluids in her abdomen which duty doctors / surgeons have 'rightly' observed. She was put in some series of tests on 17th, 18th, 19th and 20th – tests include multiple ultra sound, multiple CT scans, pricked her abdomen and taken fluids, she had a long tube through her nose overnight to collect fluid for tests, etc. We were told the fluid is normal after surgery and it will be alright after she passes stool, etc.


In the meanwhile Dr Rajkumar returned from his travel and seen Padma on 19th on 20th Dec evening along with other surgeons. He made an assessment and he told me that he might want to do one more laparoscopic surgery to find out what is the fluid about. He wanted to do a surgery on 20th Dec evening itself, but he could not proceed as the hospital has given solid food that afternoon – hence anaesthesia could not be given. (lack of co-ordination among departments, time lost here, may be she could have survived if they have did the surgery on 20th itself)


On 20th Dec night, fluid started oozing from Padma's abdomen stitches, after the duty Doctor's assessment she was shifted to ICU. We really did not know what complication she developed in the ICU.


On 21st Dec (Friday) morning around 830am I was called in to the ICU to convey that they are going to perform a surgery and I had to sign "high risk consent", they were telling this in front of my wife (just think of a patient hearing this before the surgery). I was just shocked at that and had no options to sign whatever they wanted. I said "all the best" (my last conversation with my wife) to my wife and she was taken to Operation Theatre.


While I was discussing with the Doctors at ICU, the cashier in the hospital kept on calling me on my mobile. When I met the cashier he asked for Rs.60,000 to be paid immediately and I told him take Rs.40,000 and will give you the balance later in the day. Bang a reply came, "you have to pay the money to for me to give clearance for surgery". When I expressed my unhappiness about the comment, he insisted for me to sign a piece of paper saying that I will give the money later in the day. (What money minded, in-human attitude!)


We had no news from the hospital on their own about the surgery, I had enquired the staff nurse and visited my wife in the ICU and learnt that she had a diagnostic laparotomy (open surgery) and there was hole in the intestine which was fixed.


We have meet Dr Rajkumar at about 3:30pm on 21st Dec and understood that there was a duodenum rupture and he has fixed it, at the same time he removed the mesh which was fixed on 16th Dec. She was also paralysed and put on ventilator as she was waking up. He explained it was between life threatening and beauty so they addressed the duodenum rupture problem. What we were puzzled were, how did the rupture happen? for that explanation given were
- it could be due to ulcer. My wife had no evidence of ulcer in the past. Explanation given was 40%+ cases of ulcer is silent and there will be no symptom (I lack medical knowledge to appreciate this)
- it could be due to post operative stress (so many test post operation without any explanation of what we were doing could have created the stress on Padma is my argument)


On the same night (21st Dec) at about 930pm, I was called in to the ICU and Doctors conveyed that my wife condition is critical – her pulse is high, BP is low and they were attending to her. I insisted on talking to Dr Rajkumar immdly, but they refused to connect me to him at first and finally managed to speak to him. Dr Rajkumar came in around midnight and explained that the lungs are getting affected (shown X-ray of white patches on the lower portion of lungs) and she was the most serious patient in the whole hospital that time and they were trying their best. He also said, it will need another 12-24 hours of observation before they can say anything.


We were completely panicked and just waiting outside the ICU and praying for Padma's recovery. We had to argue with the security outside the ICU to gain access to the Doctors to know her situation (no courtesy from the security personnel, who just don't understand the situation)


At about 4:30am in the morning, my friend gained access the Doctors in the ICU and came out with the low face to tell me that Padma's condition is worsened. Again I tried to reach Dr Rajkumar and the hospital says they don't have his contact number (just can't understand how they can behave like this). Finally after some hue and cry Dr Rajkumar came on line to tell me that he is not God and don't think his visit can do any thing different. I cried, begged him to come over to give some ideas to his team to recover Padma. He came over at around 6am and said they are trying everything possible, etc; but her end came quickly.


The end came to our beloved Padma at 6:30am on 22nd Dec, throwing the entire family to rude shock and a life time sorrow. Our "LIVES AFTER DEATH" of Padma has changed for ever.






I can now think of so many questions retrospectively;


1. Why did the surgeon perform the surgery the very next day of consultancy, that too for a non-emergency one like this? (Padma had just travelled many miles, she was not even out of jet lag.) Was it for money? Was it for them to get one more sample for their post grads training?


2. Did the Doctors made proper assessment on Padma's fitness for surgery, frankly did they even had time to go through the reports, after the tests till 11pm on the previous night for next day 8am surgery (particularly when the reports were with us till 730am on the day of surgery).


3. Patient communication and counselling. Isn't it important to communicate to patient and their relatives on the development of patient condition (fluid collection started from the next day of laparoscopic)


4. Did the absence of Dr Rajkumar for three days post the first surgery is one of the reason for this disaster? Were the other Doctors not able to diagnose or take a decision? Were they waiting for Dr Rajkumar return?


5. What is the real reason for duodenum perforation? My wife never had any history of ulcer to the best of my knowledge. Why did the hospital take so much of time to react (5 days after surgery) when such a crucial thing like perforation has happened.


6. Was there any issue in the initial laparoscopic procedure which has caused the perforation?


7. Careless attitude by hospital staff? – my wife sex was recorded as "Male" initially and corrected after I told them. The staff was not even apologetic for this, he rather asked me "why didn't you inform". Can't he make out with the name Padma. Think of it, if he has change the blood group from A+ to B+; that is it!!


8. Will anyone with basic common sense ask for high risk signature in front of the patient? I was asked to sign just minutes before surgery in front of my wife.


9. Is the hospital money minded?: They were demanding money on gun point almost.
a. Prior to the first surgery the cashier said please give Rs.30000/- more for him to give clearance for surgery
b. When my wife going for second surgery I was told by the cashier again, please give Rs.60000/- for clearance for surgery
c. The hospital charged more than what was told for initial laparoscopic, without even communicating to me increase in charges
d. The final "bill" was just on letter head, without mention of currency, invoice number, etc. I had to insist on a proper invoice later.
e. I was given to understand that they even made arguments on ambulance charges to send my wife dead body back home.!! (making money on the dead body also)


10. Why the hospital did not made me to talk to my wife when she gained consciousness after the second surgery? If not anything else, I could have held her hand. Even a criminal gets an opportunity to communicate his/her last wishes. Am I or my wife worse than?


11. FALSE reports - After all these hospital sends me false reports (on Jan 11, 2008 – three weeks after my wife's death) :


a. They had mentioned she had LSCS (caesarean section) and large scar due to LSCS. When my wife delivered both the babies normally, how does one record as caesarean and how there will be scar when there was no caesarean?
b. The hernia was mentioned "incisional hernia" – when there was no incision on her body how the hernia is categorised as incisional? It was actually ventral hernia. Don't think one can replace any term with any term just like that!
c. Most importantly, the surgery was performed on 16th Dec 2007, the report said 17th dec 2007
12. MISSING REPORTS - From the hospital records Doctors notes were missing for 16th and 17th Dec. The first report is available for 17th Dec at 8:36pm. How come there are no Doctors' notes for about 36 hours after the surgery? Isn't it fishy? Did something went wrong on the first laparoscopic procedure?


Our entire family is still mourning and trying to reconcile the fact that our Padma is no more. My 7 year old son is aware that is Mom is not there, does he understand? My 1 year old daughter is too young to know what has happened. What will her questions be in future?


My sincere advice to all is
a) Do not get carried away by advertisement / TV shows / big buildings
b) Please do not rush
c) Do your own due diligence, particularly when things are not an emergency
d) Try and understand the medical terms, do research prior
e) Please ask questions, at every stage.
f) Don't say "I can spend anything"
g) Know patient rights


I am still not convinced that Padma has died after a 'simple' laparoscopic surgery? I am deeply upset of what has happened to Padma and for what is happening to us. What I could have done (or not done) which would have prevented this. What is that we can do to prevent this in future for others!!!


Please join me in making awareness to others. While India is trying to woo many international Customers in the name of 'medical tourism'; first let the authorities make regulation on the health care system and take care of Indian people first.


Read others experience as well


http://birjupatel.blogspot.com/2007/10/unethical-practice-by-lifeline-hospital.html


http://www.hindu.com/2007/12/26/stories/2007122658760300.htm


http://epaper.timesofindia.com/Repository/ml.asp?Ref=VE9JQ0gvMjAwOC8wNy8xMCNBcjAwNTAx <http://epaper.timesofindia.com/Repository/ml.asp?Ref=VE9JQ0gvMjAwOC8wNy8xMCNBcjAwNTAx&Mode=HTML&Locale=english-skin-custom> &Mode=HTML&Locale=english-skin-custom

Read more...

மிஸ்டர்.மொக்கை ஜோக்ஸ்

திருமதி. மொக்கை தோழியிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்..
"என் பக்கத்து வீட்டு பத்மா இருக்காளே.. சுத்த மோசம்.. தன் புருஷனை இப்படியா கேவலமா பேசுவா..? இப்போ என்னையே எடுத்துக்கோ.. என் புருஷன் சுத்த மொக்கை. ஒன்னுக்கும் புண்ணியமில்லாதவர்.. வடிகட்டின முட்டாள்... சரியான வேஸ்ட்.. ஆனா நான் என்னிக்காவது, அவரைப்பற்றி யார்கிட்டயாவது தப்பாச் சொல்லியிருக்கேனா..?
_________________________________________________________________

மிஸ்டர்.மொக்கை தன் நண்பனிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தார்..
நான் அப்பா ஆகப்போறேண்டா..!
கங்கிராட்ஸ் மொக்கை.. அதை ஏன் இவ்வளவு வருத்தத்தோட சொல்றே..?
பயமா இருக்குடா.. இந்த விஷயம் இன்னும் என் மனைவிக்கு தெரியாது..!
_________________________________________________________________
மொக்கையும், தண்டபாணியும் மரம் அறுக்கும் மில்லில் வேலை செய்தார்கள். ஒருநாள் (தண்ட)பாணி, தவறுதலாக சுழலும் வாளுக்குள் கையை விட்டுவிட்டான். கை துண்டானது. மொக்கை உடனடியாக, ஒரு பாலிதீன் கவரில் வெட்டுண்ட கையைப் போட்டு, பாணியை மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்றார்.
மறுநாள் பாணியைப் பார்க்க போனபோது, அவன் படுக்கையில் இல்லை. மொக்கை செவிலியிடம் விசாரித்தார்.
"தோட்டத்தில் பூப்பறிச்சுகிட்டு இருக்கார்" என்று செவிலி சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, பாணி உள்ளே பூக்கூடையுடன் வந்தான். வெட்டுண்ட கை சரியாக ஒட்டியிருந்தது.
மறுநாளே பணிக்குத் திரும்பிய பாணி, கவனக்குறைவாக காலை ரம்பத்துக்குள் விட்டுவிட்டான். மொக்கை முன்போலவே மருத்துவமனையில் சேர்த்துவிட்டு, மறுநாள் போனபோது, பாணி மூன்றாவது மாடிக்கு ஒரு நோயாளியை ஸ்ட்ரெச்சரில் தள்ளிக்கொண்டு போவதைப் பார்த்தார்.
மீண்டும் வேலைக்கு வந்த பாணி, இம்முறை தலையை வெட்டிக்கொண்டுவிட,மீண்டும் மொக்கை மருத்துவமனையில் சேர்த்துவிட்டு மறுநாள் பார்ப்பதற்காக போனார். பாணி படுக்கையில் இல்லை.
செவிலியிடம் மொக்கை கேட்டார்..
"எங்கே என் நண்பன் பாணி..? கல் சுமக்க போயிருக்கிறானா..?
"இல்லே.. செத்து பூட்டான்..!'
"அய்யோ.. எப்படி..?"
"நேத்து அவன் தலையை எவனோ ஒரு முட்டாள் பாலிதீன் பையில் சுற்றி எடுத்து வந்திருக்கிறான்.. வரும்போதே மூச்சுத் திணறி செத்துப் போயிட்டான் போல..!"
_________________________________________________________________

Read more...

காமெடி சீரியல் இல்லீங்க.. இது சீரியல் காமெடி..!

டாக்டர் : என்ன சார்.. உங்க மனைவி நிறைய சீரியல் பார்ப்பாங்களா..?
கணவர் : ஆமாம் டாக்டர்.. உங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்..?
டாக்டர் : உங்க மனைவிக்கு ஆப்பரேஷன் பண்ணி குழந்தையை எடுத்த உடனேயே " ஏய்.. மவளே.. எங்கம்மா வயித்த கிழிச்ச உன்னை எப்படியும் 1024 வாரத்துக்குள்ள பழி வாங்கலே என் பேரு சீரியல் சித்ரா இல்லேன்னு சவால் விடுதே..!
__________________________________________________________________
மாப்ளே 'செல்வி' சீரியல் ஆரம்பிச்சு ஒரு அஞ்சு வருஷம் இருக்குமா..?
இருக்கும் மாமா.. ஏன் கேக்கறீங்க..?
அப்ப ஊர்லேருந்து வந்தீங்க.. இன்னும் கிளம்பலையேன்னு கேட்டேன்..
___________________________________________________________________
எக்.. க்... இக்.. செல்லம்மா சீக்கிரம் தண்ணி கொண்டா..
கொஞ்சம் இருங்க.. விளம்பர இடைவேளை வரட்டும்..!
_________________________________________________________________
உங்க மெகா சீரியலைப் பார்த்ததும் எனக்குள்ளே எத்தனையோ கேள்விகள்..
அத்தனை விழிப்புணர்ச்சி தருதா.. நன்றிங்க..
அட அதில்லீங்க.. இதையெல்லாம் பாத்துக்கிட்டு நாம உயிரோட இருக்கணுமான்னு..!
______________________________________________________________
என்னங்க உங்கம்மா எதாவது சீரியல்ல நடிக்கப் போறாங்களா..?
இல்லியே.. ஏண்டி கேக்கறே..?
அவளை வாழ விடமாட்டேன்.. எப்படி நிம்மதியா இருக்கறான்னு பார்க்கறேன்' ன்னு சொல்லிக்கிட்டு திரியுது..!
_______________________________________________________________
ஏன் அந்தக் கைதி எனக்கு இந்த தண்டனை வேண்டாம்.. அதுக்கு தூக்குல போட்டுருங்கன்னு கதறுகிறான்..?
கோலம் சீரியல் முடியற வரைக்கும் சிறைன்னு நீதிபதி சொல்லிட்டாராம்..
_______________________________________________________________

Read more...

அமெரிக்க அதிபர் புஷ் பேட்டி - வடிவேலு

அமெரிக்க அதிபர் ஜார்ஜ் புஷ்ஷை வைகைப்புயல் வடிவேலு நம்முடைய வெண்ணெய் டி.வி. யில் பேட்டி கொள்கிறார்.

வடிவேலு: "அண்ணே வணக்கம்ணே, ரொம்ப சந்தோசமா இருக்குண்ணே"

புஷ்: "வணக்கம், என்னை கூப்டு இந்த வெண்ணெய் டி.வி. யில் பேட்டி எடுக்குறதுக்கு நன்றி."


வடிவேலு: "அண்ணே ஈராக்ல போயி ஒங்க ஆளுங்க சண்டை போட்றாங்களாமே, ஏண்ணே"?

புஷ்: "நாங்க சண்டை போட போகல, மேற்காசியால உள்ள மக்கள், அமெரிக்க மாதிரி நம்ம ஊரு இல்லையேன்னு வருத்தப்பட்டாங்க. அதனாலதான், அந்த ஊர அழிச்சிட்டு, அத அமெரிக்காவா மாத்திட்டு இருக்கோம்"

வடிவேலு: "அதுக்கு ஊரையே அழிக்கனுமா?!"

புஷ்: "அப்பதானே நெறய அமெரிக்கா மக்களை அங்க போயி ஒக்கார வச்சி மீதி இருக்கிற எல்லா நாட்டையும் மாத்த முடியும்."

வடிவேலு: "நீங்க அந்த நாட்டுக்கு போறத பத்தி வேற மாதிரி பேசுறாங்களே?!"

புஷ்: "என்ன எண்ணெய் எடுக்க போறாங்கன்னு சொல்றாங்களா? ஆமாம், இந்த வெண்ணெய் டி.வி. காரைய்ங்களே இப்படித்தான் கேள்விய நேராவே கேட்க மாட்டாய்ங்க"

வடிவேலு: "ஆஹா, எண்ணெய்க்குதான் இத்தனை கொலை வெறியா?"

புஷ்: "இதுக்கு பேரு கொலை வெறியில்ல, அமெரிக்க மக்களுக்கு என்னால முடிஞ்ச சின்ன உதவி"

வடிவேலு: "அதான் ஒங்க அப்பா ரொம்ப நாளைக்கு முன்னாடி செஞ்சாரே, நீங்களுமா?"

புஷ்: "அவருக்கு வயசாச்சி, உலகத்துல இன்னும் நெறய நாட்ல நல்லா இருக்காய்ங்க, அவுங்கள பாத்துகிட்டு சும்மா இருக்க முடியுமா?, வயிறு எரியுதுல்ல"

வடிவேலு: "ஏண்ணே, ரஷ்யா, ஜார்ஜியா சண்டை போட்ராங்களாமே, எதாச்சும் தெரியுமா?"

புஷ்: "எங்கடா கேக்கலேயேன்னு பாத்தேன்... ரஷ்யா உடனே சண்டையை நிறுத்தனும். ஒரு சின்ன நாட்டு மேல குண்டு போட்றது பெரிய நாட்டுக்கு அழகில்ல"

வடிவேலு: "போதும் நிறுத்து... நீயும் ஒங்க அப்பனும் சேர்ந்து ஒரு நாடு இருந்ததுக்கான அடையாளமே இல்லாம ஆக்கிட்டீங்க, நீ பேசிறியா மத்தவங்கள பத்தி"

வடிவேலு: "சரி, 8 வருஷம் ஜனாதிபதியா இருந்தீங்களே, அத பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்க?"

புஷ்: "இன்னும் ஒரு 8 வருஷம் இருந்தா அமெரிக்காவ தவிற மத்த உலகத்தை அழிச்சிடுவேன். ஆனா, என்னால அடுத்த தேர்தல்ல நிக்க முடியாது"

வடிவேலு: "சின்னபுள்ளத்தனமா இருக்கே, வேண்டாம்யா"

புஷ்: "ஈரானுக்கு சொல்றேன், சிரியா, கொரியா எல்லாத்துக்கும் சொல்றேன், அமெரிக்கா சொல்றத ஒழுங்கா கேட்டு நடந்தா சரி, இல்ல, குண்டை போட்டுட்டு போயிடுவோம்"

வடிவேலு: (தலையை கீழே குணிந்து) "அடப்பாவி ஏன்யா இப்படி கொலை வெறியோட அலையிறீங்க"

வடிவேலு: "போதும்யா, நான் அழுதுடுவேன்..., பேட்டி போதும் கேமராவ ஆஃப் பன்னுங்கய்யா...!"

Read more...

சிரிங்கப்பு சிரிங்க!!!..

"புதுசா வந்திருக்கிற கைதி பேங்க்ல கேஷியரா இருந்தவன்."
"எனக்குத் தெரியும்?"
"எப்படி?"
"எச்சைத் தொட்டு கம்பி எண்றானே!"
*************
"அந்தக் கிளி ஜோசியர் சொல்லும் பலன்கள் எல்லாம் மனுஷன் பயந்து சாகிற மாதிரி இருக்கும்."
"அப்ப 'கிலி' ஜோசியமுன்னு சொல்லு!"
*************
"அந்த டிராபிக் சார்ஜண்ட் எதுக்கு சாமியாரை கைது பண்ணினார்?"
"அவர் லைசன்ஸ் இல்லாம பேய் 'ஓட்டினாராம்!"
*************
"சொத்துக் கணக்கு கேட்டதுக்கு அந்த அரசியல்வாதி, அவருக்கு பாடம் சொல்லிக் கொடுத்த வாத்தியாரை கோர்ட்டுக்கு அழைச்சுக்கிட்டு வந்திருக்காரே... ஏன்?"
"படிக்கிற காலத்திலேயே இவருக்கு எந்தக் கணக்கும் தெரியாதுன்னு சாட்சி சொல்லத்தான்."
**************
"என்னய்யா, மஞ்சள்காமாலைக்கு இன்னும் பத்திய சாப்பாடுதான் சாப்பிடறியா?"
"எனக்கு எப்ப சார் வந்தது மஞ்சள்காமாலை?"
"மாட்டிக்கிட்டியா... போன வாரம் நீ போட்ட லீவுக்கு அதுதான் காரணம்னு உன் டாக்டர் சர்டிபிகேட்ல எழுதி இருந்தாரே...!"
**************

Read more...

குசேலன் ஜோக்ஸ்!!!

ராமு : நம்ம கருடர் டிவில குசேலனை வச்சு புதுசா ஏதோ புரோக்ராம் பண்றாங்களே.. அதோட பேரு என்னடா?
சோமு : ஊத்திக்க போவது யாரு?
********************************************************************************
அங்கவை : 'குத்து' ரம்யாவுக்கும் 'முத்து' ரஜினிக்கும் என்ன வித்தியாசம்?
சங்கவை : குத்து பார்ட்டி அடிக்கடி டிரஸை மாத்தும்.. முத்து பார்ட்டி அடிக்கடி பேச்சை மாத்துவாரு..
********************************************************************************
ஆசிரியர் : குசேலன் என்ன கொடுத்தாரு?
மாணவி : அல்வா கொடுத்தாரு.
ஆசிரியர் : தப்பு தப்பு!!!.. அவர் அவல் தான் கொடுத்தார்..
மாணவி : நீங்க சொல்றது அந்த காலம். நான் சொல்றது இந்த காலம்.
********************************************************************************
ராமு : கஜினிக்கும் ரஜினிக்கும் என்னடா வித்தியாசம்?
சோமு : தனக்கு மட்டும் மொட்டை போடுறவன் கஜினி.. தமிழனுக்கெல்லாம் மொட்டை போடுறவன் ரஜினி..
********************************************************************************
உளவுத்துறை அதிகாரி1: A1 to A2 calling ஓவர் !!. பொதுவா குசேலன் ஒரு உப்புமா படம்னு பேசிக்கிறாங்க..ஆனா குசேலன் DVD சேல்ஸ் எப்படி ஜாஸ்தியாச்சுனு விசாரிக்க சொன்னேனே.. விசாரிச்சியா?? over..

அதிகாரி 2: A2 to A1 calling ஓவர் !! ... சார்.. அந்த DVD எல்லாம் மொத்தமா பின்லேடன் தான் வாங்குறானாம்.. அவனோட தற்கொலை படை வீரர்களோட மன வலிமை பயிற்சிக்கு குசேலனை தான் யூஸ் பண்றாங்களாம்..ஓவர்!!!
********************************************************************************
ஒரு தூக்கு தண்டனை கைதியிடம் நீதிபதிகள் தூக்கிலிடும் முன் உன்னுடைய கடைசி ஆசை என்ன என்று கேட்டனர். அதற்கு அவன் 'குசேலன்' பார்க்க வேண்டும் என்றான். உடனே நீதிபதிகள் குசேலன் பார்ப்பது தூக்கு தண்டனைக்கு இணையானது என்று கூறி தூக்கு தண்டனையை ரத்து செய்து விட்டனர்..
********************************************************************************
ராமு : ரஜினி ஏன் தமிழ்ல மன்னிப்பு கேக்காம கன்னடத்துல கேட்டாரு??
சோமு : விஜயகாந்துக்கு தமிழ்ல புடிக்காத ஒரே வார்த்தை மன்னிப்பு.. அதான் அவரையும் பகைச்சுக்க வேணாம்னு கன்னடத்துல கேட்டாரு..
********************************************************************************
நர்ஸ் : டாக்டர் அந்த பேஸண்ட பேச்சு மூச்சு இல்லாம இருந்தாரே.. அவருக்கு என்ன ஆபரேசன் பண்ணி பேச வைச்சிங்க?
டாக்டர்: ஒண்ணுமில்லை சிம்பிளா "குசேலன்" பேஸண்ட் முன்னாடி போட்டு காட்டுனேன்.. அந்த படத்தை பாக்க முடியாம "நிப்பாட்டு"னு சொல்றதுக்காக வாயை தொறந்து பேசிட்டாரு..
********************************************************************************
பி.கு.:
நம்ம சங்கத்து உறுப்பினர்களுக்கு நாம் அனுப்பிய "குசேலன் ஜோக்ஸ்" பற்றிய மெயில் நமது சங்கத்து பதிவில் பதிவதற்கு முன்பாகவே மதிப்பிற்குரிய "மதுரை மண்ணிற்கு" பெருமை சேர்க்கும் இட்லி வடை கருத்து களத்தில்(http://idlyvadai.blogspot.com/2008/08/blog-post_12.html) வந்துள்ளது நமக்கு மகிழ்வையே தருகிறது. இட்லி வடைக்கு நமது சங்கத்து மெயிலை அனுப்பிய உறுப்பினருக்கும் எமது நன்றியை தெரிவித்து கொள்கிறோம்.

Read more...

அமெரிக்க ஜனாதிபதி தேர்தலில் அண்ணன் T(error)R ???

வருகின்ற அமெரிக்க ஜனாதிபதி தேர்தலில் அண்ணன் விஜய T(error)R கரடி சின்னத்தில் போட்டியிட முடிவு செய்துள்ளார். அதற்காக தற்பொழுது ஆங்கில புலமையையும், அடுக்கு மொழி வசனங்களையும் மேம்படுத்தி கொண்டுள்ளார்.

உலக புகழ்பெற்ற நடன சூறாவளி "புரட்சி சுனாமி" சாம் ஆண்டர்சன் படத்துக்கு வந்த கூட்டம்(??) அகில புகழ்பெற்ற லட்சிய (???) திமுக தலைவரும், தமிழ் நாட்டின் கரடி ஜாக்ஸன் விஜய டி.ராஜேந்தரின் பொதுக்கூட்டத்திற்கு வந்த கூட்டத்தை விட அதிகம் என்பதை தெரிந்த கரடியார் கொந்தளித்து தனது ஆங்கில புலமையில்

"Dont say sorry.. u r tryin to suppress and upress and depress the view of a tamilian..im not a fool" என்று பத்திரிக்கையாளரை உலுக்கியெடுத்துள்ளார்.

""குரங்கிலிருந்து மனிதன் தோன்றினான்" என்று நீண்டகாலமாக நம்பி வந்த அமெரிக்க விஞ்ஞானிகள் தன்மான(???) தலைவனின் உருவத்தை கண்டு திடுக்கிட்டுள்ளார்கள். "கரடியிலிருந்தும் மனிதன் தோன்றியுள்ளானா?" என்று புதிய ஆராய்ச்சிக்கும் வித்திட்டுள்ளனர்.

நமது தான(??) தலைவனுக்கு நமது சங்கம் சார்பாக ஒரு கேள்வி " ங்கொய்யாலே!!, உங்க வீட்டுல கண்ணாடிங்குற சமாச்சாரமே கெடையாதா??"

Read more...